کرمانشاه، سرزمین ریشه داری است که فرزندانش با لالایی شجاعت و غیرت بزرگ می‌شوند و داستان‌ عاشقانه شیرین و فرهاد را در گوش دارند و همچون بیستون پای عهد و پیمان می‌ایستند. دیاری که هنوز بوی دفاع مقدس و شهادت می‌دهد و مدافعان سلامت که مردانه و بی‌پروا در خط مقدم مبارزه با کرونا عاشقانه جان فدا می‌کنند گواه این مدعی هستند .

آن سوی بخش‌های ویژه حاد تنفسی بیمارستان‌هایش، مردان و زنانی هستند که پشت ماسک‌های گمنامی‌ و شیلدهای صبوری پناه گرفته‌اند و برای ماندن و رو به راه شدن همنوعانشان می‌جنگند و تلاش می‌کنند. به قول سید مرتضی آوینی ‌" تقدیر حقیقی جهان در كف مردان و زنانی است كه پروای نام ندارند." 

اینجا باید آسمانی باشی تا سختی ها را تحمل کنی که اگر اهل خاک باشی افلاک عشق را نمی‌توانی دریابی. جاذبه‌ی خاك تن را به پایین می‌كشد و جاذبه آسمان روح را به بالا، و انسان در حیرت میان این دو جاذبه... و اینجا آسمانیان گرد آمده‌اند.